Wat is het lekkerste ter wereld? Precies, een middagtukje doen. Heer-lijk. En absoluut niet alleen voor de 50plussers onder ons. Gisteren bijvoorbeeld, was ik gezegend met een authentiek potje middagdutten. Nadat ik het nodige leerwerk had verzet, parkeerde ik mijn derrière op mijn bank. Even een half uurtje mijn ogen sluiten, dacht ik nog. Het was half drie. Ik verdween naar dromenland. In mijn droom kwam weer (waarom toch altijd?) mijn halve oude klas voorbij, die ene vrouw die ik eergisteren had zien lopen en een kruising tussen mijn kat en een hond. Hoe raar dit ook klinkt; in een droom vind je alles normaal. Maar dat hebben we vorig jaar allemaal al honderd keer gehoord in de Hollywood blockbuster Inception. Als ik nou ook af en toe mijn droom kon manipuleren, dan zou ik de helft van de dag slapen. Net zoals een Koala of naja, een Koala slaapt 80% van de dag. Wat een leven is dat ook? Slapen, slapen, slapen, toiletteren, eten en weer slapen. Ook al klinkt het niet echt als een straf, het lijkt me toch iets teveel van het goede.
Trouwens, over plassen gesproken: heb jullie nou ook altijd dat probleem wanneer je heerlijk ligt te slapen en ineens wakker wordt omdat je moet plassen? Zo jammer. Dan lig je heerlijk opgekruld in (op dat moment) het lekkerste bed op aarde en ineens bekruipt je dat bedrukte gevoel. Je bent te moe om op te staan, maar toch kun je niet verder slapen. Na tien minuten worstelen sta je uiteindelijk toch maar op om je blaas te lozen. Eenmaal terug in bed vind je dat heerlijke ligkuiltje nooit meer terug, is je kussen ineens te hard en je dekbed ineens te warm. Zonde. De overige twee uur van je nachtrust probeer je hopeloos een lekkere ligpositie te vinden, als ineens je wekker gaat. De dag kan weer beginnen. Als je zoiets nog nooit hebt meegemaakt ben je of gevaarlijk uitgedroogd of gewoon een enorme geluksvogel. Voor alle andere goed gehydrateerde pechvogels onder ons, I feel you!
Mijn ogen gaan open, ik besef me vaag dat het al donker begint te worden buiten. He?! Maar ik ging toch pas om half drie slapen?! Hoe kan het nou alweer donker zijn? Ik kijk op de klok; ja hoor, half zeven. Shit! Mijn hele middagplanning (gevuld met het schrijven van onder andere deze column) was het raam uitgevlogen. Mijn telefoon telde zes gemiste oproepen. Na eerst mijn gemiste oproepenlijst te hebben afgebeld om te checken of iedereen nog ademt, kon ik eindelijk van mijn bank opstaan om de schade te inventariseren. Vier uur werktijd gemist, dat wordt dus morgen flink overwerken. Maar dat was maar een klein detail. Toen ik opstond van de bank stapte ik namelijk in een plas nattigheid. Na een korte denkpauze begreep ik wat er gebeurd was. Mijn kat had mijn volle beker Dubbel Friss op tafel ontdekt, deze in een zwaai van tafel geveegd en de helft opgedronken. De andere helft had ‘ie poeslief voor mij laten liggen. Fijn he, huisdieren.
Tot morgen!
Liefs, Timothea
Geen opmerkingen:
Een reactie posten