Balkonee

Het klinkt zo vanzelfsprekend; zomers lekker op je balkon zitten zonder door de vloer te zakken. Nou, helaas ben ik dit jaar slachtoffer van een rottende balkonvloer. Toen ik vorig jaar de linkerkant van mijn balkon wilde betreden, begon het wel erg akelig te kraken onder mijn voeten. Met een grote sprong stond ik weer in mijn deuropening. Gekraak? Dat was niet goed. Na enige inspectie bleek er aan de onderkant van mijn balkon een bos te zijn begonnen met groeien. Drie prachtige paddenstoelen perste zich tussen de kieren van mijn balkonvloer vandaan. En niet zomaar paddenstoelen, nee, paddenstoelen voorzien van een lekkere laag schimmel. Great. Daar gingen mijn plannen voor gezellige barbecuefeestjes. Mijn idee van een gezellige barbecue is namelijk niet een mooi vuurtje, een lading sappige burgers gevolgd door een gigantische kraakgeluid en vervolgens met de hele feestcommissie bij de onderbuurman op het balkon liggen. Dus ik pakte de telefoon en belde een aannemer.

Na het zien van de offerte besloot ik dat ik het nog wel een zomer kon volhouden met alleen de rechterhelft van mijn balkon. Ja. Het werd een zomer van pielen met afzetkoordjes en het af en toe hysterisch terugfluiten van een verdwaalde balkongast. Dit jaar is echter de maat vol. Ik wil weer vrij kunnen rondlopen op mijn paar vierkante buitenmeters en er lichtjes op hangen voor ’s avonds verdorie! Nu komt mijn touw met buitenlampionnetjes net tot mijn balkondeur. Dat staat een beetje triest. Of eigenlijk staat dat heel triest. Maar, het herstel van mijn balkon staat officieel op het programma. Ik verzin er maar even een applausje bij. Mijn spaarpot is natuurlijk leeg, maar mijn hoofd zit vol ideeën. Altijd een prettige combinatie. Op televisie zie ik altijd van die gezellige tuinen voorbij komen en dat werkt natuurlijk in op mijn innerlijke huismus. Ik wil ook een gezellige en knusse tuin op vier hoog! Dat moet kunnen toch? Nu alleen nog hopen dat je bij de Gamma een balkon kan inrichten voor maximaal €20 euro. Ik zie het somber in, maar wees gerust! Het gaat er komen, want when there’s a will, there’s a marktplaats.

Tot gauw!

Liefs, Timothea

Ai siësta!

Wat is het lekkerste ter wereld? Precies, een middagtukje doen. Heer-lijk. En absoluut niet alleen voor de 50plussers onder ons. Gisteren bijvoorbeeld, was ik gezegend met een authentiek potje middagdutten. Nadat ik het nodige leerwerk had verzet, parkeerde ik mijn derrière op mijn bank. Even een half uurtje mijn ogen sluiten, dacht ik nog. Het was half drie. Ik verdween naar dromenland. In mijn droom kwam weer (waarom toch altijd?) mijn halve oude klas voorbij, die ene vrouw die ik eergisteren had zien lopen en een kruising tussen mijn kat en een hond. Hoe raar dit ook klinkt; in een droom vind je alles normaal. Maar dat hebben we vorig jaar allemaal al honderd keer gehoord in de Hollywood blockbuster Inception. Als ik nou ook af en toe mijn droom kon manipuleren, dan zou ik de helft van de dag slapen. Net zoals een Koala of naja, een Koala slaapt 80% van de dag. Wat een leven is dat ook? Slapen, slapen, slapen, toiletteren, eten en weer slapen. Ook al klinkt het niet echt als een straf, het lijkt me toch iets teveel van het goede.

Trouwens, over plassen gesproken: heb jullie nou ook altijd dat probleem wanneer je heerlijk ligt te slapen en ineens wakker wordt omdat je moet plassen? Zo jammer. Dan lig je heerlijk opgekruld in (op dat moment) het lekkerste bed op aarde en ineens bekruipt je dat bedrukte gevoel. Je bent te moe om op te staan, maar toch kun je niet verder slapen. Na tien minuten worstelen sta je uiteindelijk toch maar op om je blaas te lozen. Eenmaal terug in bed vind je dat heerlijke ligkuiltje nooit meer terug, is je kussen ineens te hard en je dekbed ineens te warm. Zonde. De overige twee uur van je nachtrust probeer je hopeloos een lekkere ligpositie te vinden, als ineens je wekker gaat. De dag kan weer beginnen. Als je zoiets nog nooit hebt meegemaakt ben je of gevaarlijk uitgedroogd of gewoon een enorme geluksvogel. Voor alle andere goed gehydrateerde pechvogels onder ons, I feel you!

Mijn ogen gaan open, ik besef me vaag dat het al donker begint te worden buiten. He?! Maar ik ging toch pas om half drie slapen?! Hoe kan het nou alweer donker zijn? Ik kijk op de klok; ja hoor, half zeven. Shit! Mijn hele middagplanning (gevuld met het schrijven van onder andere deze column) was het raam uitgevlogen. Mijn telefoon telde zes gemiste oproepen. Na eerst mijn gemiste oproepenlijst te hebben afgebeld om te checken of iedereen nog ademt, kon ik eindelijk van mijn bank opstaan om de schade te inventariseren. Vier uur werktijd gemist, dat wordt dus morgen flink overwerken. Maar dat was maar een klein detail. Toen ik opstond van de bank stapte ik namelijk in een plas nattigheid. Na een korte denkpauze begreep ik wat er gebeurd was. Mijn kat had mijn volle beker Dubbel Friss op tafel ontdekt, deze in een zwaai van tafel geveegd en de helft opgedronken. De andere helft had ‘ie poeslief voor mij laten liggen. Fijn he, huisdieren.

Tot morgen!

Liefs, Timothea