zaterdag 23 januari 2010

Winterse taferelen

Wist iemand dat je jaarlijks je cv-ketel moet laten schoonmaken? I do now!

Vandaag kwam ik thuis en ik dacht te voelen dat het warmer was op de gang dan in mijn huis. Een beetje achterdochtig liep ik naar mijn thermostaat en ja hoor; 19 graden! Een beetje trots door de bevestiging van mijn constatering bij binnenkomst dook ik mijn washok in. Daar hing hij, een joekel van een cv-ketel met allemaal knipperende lampjes. Ik dacht: even resetten en klaar is kees! NOT. Ik drukte op de resetknop en ineens begon dat hele apparaat te rammelen, piepen, borrelen en trillen. Jaiks! Uit, uit, uit! Hij was uit. De rust keerde terug en nogmaals deed ik een poging om hem te resetten. Na de tweede serenade van de ketel besloot ik dat resetten niet de oplossing kon zijn. Damnit! Ik ben best technisch, maar een proestende cv-ketel was nieuw voor mij. Joooooooooooost! Deze naam riep ik niet zomaar. Joost is mijn buurman en waarschijnlijk een van de handigste mensen, na mijn vader, die ik ken. Joost was gelukkig bereid even te gaan kijken. Eenmaal boven stuurde ik hem meteen het dak op. Letterlijk. 'Misschien zit je afvoer verstopt met een vogelnest of iets anders!' was mijn vaders vermoeden en dat klonk absoluut als iets wat mij zou kunnen overkomen. Dus hup! daar ging de arme ziel gewapend met zaklamp het dak op. Al snel kwamen we erachter dat dat het ook niet was. Arghh.. nu begon ik me te irriteren. De volgende stap was het openschroeven van de ketel. Ook niks te zien, maar het apparaat bleef onophoudelijk rammelen en borrelen. Toen kwamen we tot de conclusie dat noch Joost, noch mijn vader (de 2 handigste mensen op aarde) dit konden repareren.
Dit was nog nooit gebeurd! Daar stond ik dan. Als een deelnemer aan weekend miljonairs. Al mijn hulplijnen verspild, mijn publiek bestond uit een kat - die zijn steentje bijdroeg door zich als een badmat over de wasmachine te draperen - en nog 1 vraag verwijderd van 1 miljoen euro. Toen moesten we knopen gaan doorhakken en snel.
In een luttele 20 seconden veranderde mijn huis in een callcentre. Het ene na het andere bedrijf werd gebeld om er vervolgens achter te komen dat niemand ons kon helpen. Waarom? Wij hadden nergens een servicecontract! Een contract? Ja! Een contract. Blijkbaar hoort die te worden afgesloten bij de installatie van je ketel. Bureaucratie op zijn plaatsie.
22 telefoonnummers en 22 sarcastische gesprekken later gaven we het op. Toen we, om het af te leren, ons voorbereidde op sarcastisch gesprek nummer 23 gebeurde er iets wonderbaarlijks. Iemand wilde ons helpen en wel vanavond nog. Het was ondertussen al 20.00 uur. De alleraardigste reparateur kwam langs en zag al meteen (but ofcourse) wat er mis was. Hij schroefte een laag verder open dan Joost en ik waren gekomen en daar achter vandaan kwam een winterwonderland van... kalk!
Wit, wit, wit. Overal! Het leek wel kerst daarbinnen! Het arme apparaat was na 4 jaar zo verstopt geraakt dat water terug liep in de ontbrandingskamer (!!) en ging koken (!!). Gelukkig, zo vertelde de reparateur, was er niets aan de hand en kon dit gemakkelijk verholpen worden met een goede onderhoudsbeurt. Vervolgens vertelde hij dat hij al jaren vasteklant is bij studentenhuizen. Ik was dus niet de enige die niet op de hoogte was van contracten voor je cv-ketel! It's all in the name.

Mede mogelijk gemaakt door:
Cor (mijn allerliefste vader)
Joost (the neighbourly neighbour)
Daniel (de reparateur)
AKC Loodgieters (voor al uw studentikoze cv-ketels)

Till next week!

Liefs,

Timothea

Geen opmerkingen:

Een reactie posten